محبت امام جواد به حضرت فاطمه سلام الله علیها

زکریا بن آدم گفت:

 خدمت امام رضا علیه السلام بودم که  

 حضرت جواد را که در آن زمان کمتر از چهار سال داشتند، آوردند

آن حضرت دست خود را بر زمین کوبید و رو به آسمان بلند کرد

:و مدتى در فکر بود تا این که امام رضا علیه السلام فرمود

جانم به فدایت! در چه فکرى چنین فرو رفته‏ اى؟ 

.فرمود: در فکر ظلمی که به مادرم فاطمه سلام الله علیها روا داشتند 

به خدا سوگند آن دو نفر را از قبر خارج می‌کنم و آتش می‌زنم و خاکسترشان را به باد می‌دهم و به دریا می‌ریزم

امام رضا علیه السلام آن حضرت را پیش کشید و پیشانى مبارکش را بوسید 

و فرمود: پدر و مادرم به فدایت! شایسته امامتى

حَدَّثَنِی‏ زَکَرِیَّا بْنُ آدَمَ قَالَ:

إِنِّی لَعِنْدَ الرِّضَا عَلَیْهِ السَّلَامُ إِذْ جِی‏ءَ بِأَبِی جَعْفَرٍ عَلَیْهِ السَّلَام وَ سِنُّهُ أَقَلُّ مِنْ أَرْبَعِ سِنِینَ

فَضَرَبَ بِیَدِهِ‏إِلَى الْأَرْضِ، وَ رَفَعَ رَأْسَهُ إِلَى السَّمَاءِ فَأَطَالَ الْفِکْرَ

فَقَالَ لَهُ الرِّضَا عَلَیْهِ السَّلَامُ:

بِنَفْسِی أَنْتَ، لِمَ طَالَ فِکْرُکَ؟

فَقَالَ عَلَیْهِ السَّلَامُ:

فِیمَا صُنِعَ بِأُمِّی فَاطِمَةَ عَلَیْهَا السَّلَامُ، أَمَا وَ اللَّهِ لَأُخْرِجَنَّهُمَا ثُمَّ لَأُحْرِقَنَّهُمَا، ثُمَّ لَأُذَرِّیَنَّهُمَا، ثُمَّ لَأَنْسِفَنَّهُمَا فِی الْیَمِّ نَسْفاً.

فَاسْتَدْنَاهُ، وَ قَبَّلَ مَا بَیْنَ عَیْنَیْهِ،

ثُمَّ قَالَ: بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی، أَنْتَ لَهَا. یَعْنِی الْإِمَامَةَ

دلائل الإمامة (ط - الحدیثة) ؛ ص400